روش هاي اتصال دیوار به اعضاي قائم سازهاي

اتصال لبه عمودی دیوارها به ستون ها و دیوارهای برشی ساختمان یا هر عنصر عمودی دیگر سازه باید به گونه ای باشد که مانعی برای رانش نسبی ساختمان ایجاد نکند. در دیوارهای تابلویی نیازی به اتصال بین دیوار و ستون نیست و فضاهای بین این دو باید با مواد قابل تراکم مانند پشم سنگ مقاوم در برابر رطوبت پر شود و از یک لایه الیاف یا مشبک استفاده شود.

1) اتصال کشویی به صورت ناودانی یا دو گوشه

یکی از روش های مناسب برای اتصال دیوار به عضو سازه ای قائم، استفاده از اتصال لغزنده، به وسیله نبشی یا ناودانی پیوسته یا پیوسته می باشد.

در مورد این اتصال نکات زیر حائز اهمیت است:

 

  • قطعات نبشی و ناودانی می تواند از ورق فولادی گالوانیزه یا ورق سیاه خم خورده باشد.
  • هیچ گونه اتصالی از جمله پیچ و میخ نباید بین بال والپست و دیوار ایجاد شود.
  • فضای بین دیوار و ستون باید با مواد انعطاف پذیر مانند پشم سنگ یا پلی استایرن پر شود.
  • در مواردی که ستون از فولاد ساخته شده باشد، وال پست منقطع می تواند به ستون جوش شود.

2) اتصال با بست رادیکالی (بست ارتجاعی)

از جمله اتصالات توصیه شده در موارد مشابه، استفاده از اتصالات کشویی برای مهار خارجی دال و در عین حال آزادی حرکت در داخل دال است. 

در این صورت توصیه می شود از نبشی ها و پایه های فولادی نورد سرد در طرفین دیوار استفاده شود که به درستی به ستون بتن آرمه یا ستون فولادی متصل شده اند.

در رابطه با اتصال فوق باید به نکات زیر توجه کرد:

 

  • در دیوارهای داخلی، برای هر سه ردیف بلوک باید از یک بست الاستیک استفاده شود.
  • در دیوارهای خارجی توصیه می شود هر دو ردیف بلوک از یک بست الاستیک استفاده کنید.
  • استفاده از بست دارای خم خوردگی (ارتجاعی) برای اطمینان از امکان حرکت محدود دیوار در جهت افقی ضروری است و اتصالات با قطعات فرم نبشی متداول نمی تواند از ترک های ناشی از خمش یا سایر تغییر شکل ها جلوگیری کند.
  • بست ارتجاعی مورد استفاده باید دارای حداقل عرض 30 میلی متر، حداقل ضخامت 2 میلی متر و حداقل طول 200 میلی متر باشد.
  • اتصال تیرها به ستون فولادی با جوش و به ستون بتنی توسط پیچ و رول پلاک می باشد.

3) استفاده از گیره و قلاب

 

در صورت استفاده از میلگرد بستر، از گیره و قلاب آن جهت اتصال دیوار به ستون در جهت خارج می توان استفاده نمود و نیازي به استفاده از نبشی یا ناودانی نمی باشد.

روش هاي اتصال دیوار به زیر سقف

اتصال دیوار به سقف باید به صورت کشویی و بدون اتصال مستقیم دیوار به سقف و با سیم کشی خارج از صفحه دیوار با قطعاتی مانند دو گوشه یا ناودانی انجام شود. انتخاب نوع اتصال بستگی به شرایط دیواری دارد که بین عناصر عمودی، بین ستون، دیوار یا اجباری فرو رفته است. 

 حداقل فاصله از بالای دیوار تا پایین سقف باید حداکثر دو مقدار 25 میلی متر و حداکثر ارتفاع بلند مدت سقف در امتداد دیوار باشد. لبه بالایی دیوار را می توان با استفاده از دو گوشه یا پایه که به صورت مناسب به سقف سازه متصل می شود مهار کرد. گل میخ ها یا گوشه ها نباید به دیوار پیچ، میخ یا جوش داده شوند. با این اتصال، دیوار می تواند آزادانه در داخل صفحه حرکت کند.

فاصله بالای دیوار تا سقف باید به گونه ای باشد که تیر بتواند آزادانه تاب بخورد و به دیوار متصل نشود. گوشه ها ابتدا در یک طرف اجرا قرار می گیرند و پس از کشیدن دیوار و قرار گرفتن بالاترین بلوک دیوار، گوشه دوم متصل می شود. زاویه می تواند نورد گرم یا سرد باشد و می تواند قطع یا پیوسته باشد.
به جای مهاربندی از صفحه دیوار در سطح سقف، آخرین ردیف دیوار را می توان با میلگرد یا بست ها مهار کرد. در این صورت باید در نظر داشت که در محاسبات دیوار باید به عنوان یک صفحه یک طرفه در نظر گرفته شود و کل بار جانبی وارد بر دیوار در طراحی نیروها و عناصر تقویت کننده دیوار لحاظ شود. دیوار .

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *